ترانه، نقاش است. نقاشی که با واژه‌ها طرح می‌زند، با وزن رنگ‌آمیزی می‌کند، با نغمه جلا می‌دهد و با عشق جان می‌بخشد.

او که با گویش عامیانه، با چهره‌ای صاف و ساده دنبال به تصویر کشیدن است؛ به تصویر کشیدن یک حقیقت از دل جامعه، یک عشق آتشین از دل عاشق، یک درد که شاید عادت شده و یا حتی یک شادی کوچک که بین روزمرگی آدم‌ها گم شده و دیگر کسی صدای خنده‌اش را نمی‌شنود.

سایه‌روشن مجموعه ترانه‌ای است با موضوعات مختلف که بعضی از آن‌ها در اعماق سایه و برخی دیگر در دل نور ایستاده‌اند. برخی نمایانگر روشنی هستند و برخی در نقطه‌ای تاریک به سر می‌برند.

سایه‌روشن نمود یک زندگی معمولی است زندگی که تلخی و شیرینی، فرازوفرود، سایه و نور را در کنار هم دارد.