بررسی و نقد کهن الگویی گرشاسب نامه
بررسی و نقد کهن الگویی گرشاسب نامه
نوشته قدسی(فریبا) براتی، قطع وزیری
در این کتاب آمده است:
برای ارائه ی یک دورنمای نسبتاً کامل درباره ی اسطوره و گستره ی آن پیش از هر چیز باید تعریفی از آن ارائه داد.
اسطوره و اسطورهشناسی از دیرباز مورد توجّه پژوهشگران و محقّقان رشته های گوناگون
از جمله جامعه شناسی، الهیات، ادبیّات و روانشناسی بوده است.
هر یک از این رشته ها از منظری و با هدفی خاص اساطیر را بررسی می کنند.
به نسبت تعدّد گرایشات درباره ی این موضوع، تعاریف مختلفی از اسطوره به عمل آمده است؛
در اینجا تنها برای آشنایی بهتر با اسطوره و مقولاتی که اساطیر به آنها می پردازند، تعدادی از این تعاریف آورده می شود.
واژه ی «اسطوره» در زبان پارسی، وام واژهای برگرفته از زبان عربی به معنی «نوشتن» است.
«الاسطوره» و «الاسطیره» در زبان عربی به معنای روایت و حدیثی است که اصلی ندارد؛
امّا این واژه ی عربی خود از اصل یونانی historia به معنای استفسار، پژوهش، اطّلاع، شرح و تاریخ؛ و از دو جزء ترکیب یافته است.
یکی واژه ی histor یا history به معنای داور و دیگری پسوند ia-، واژهی histor با مصدر یونـانی idein به معنای دیدن، خویشاوند است. واژه های لاتینی videre به معنای دیدن، یونانی eidenai به معنای دانستن، سنسکریت vidya و اوستایی vaedya به معنای دانش و فارسی نوید، به معنای خبر خوش، مژده و بشارت با این واژه هم ریشه اند. ریشه ی هند و اروپایی نخستینِ این واژه ها، خویشاوند- vid است.
خرید از اینجا کلیک کنید