فرانسواز ساگان
فرانسواز ساگان
ساگان دو بار ازدواج کرد. نخستین ازدواجش با گای شولر، سردبیر نشریهٔ هَشِت، بود که در ۱۳ مارس ۱۹۵۸ آغاز شد و در ژوئن ۱۹۶۰ به جدایی انجامید. شولر ۲۰ سال از ساگان بزرگتر بود. ازدواج دوم او با باب وستهوف، یک سفالگر جوان آمریکایی، بود که در سال ۱۹۶۲ آغاز شد. این ازدواج هم در سال ۱۹۶۳ به جدایی کشید؛ دنیس، پسر این دو، در سال ۱۹۶۳ متولد شد.
ساگان در ۲۴ سپتامبر ۲۰۰۴ و در ۶۹ سالگی بر اثر آمبولی ریوی در اونفلورِ کالوادوس درگذشت و به درخواست خودش در زادگاه محبوبش، کاژارک، به خاک سپرده شد.
ساگان بیش از ۴۰ رمان و نمایشنامه را خلق کرد. نویسندهای که به قول بسیاری از دوستانش، خود از نوشتههایش مدرن تر بود. اهمیت و شهرت او در واقع از قهرمانان داستانهایش بیشتر بود و به این قهرمانان بیشتر میشد نزدیک شد تا خود او! خود او قهرمان اصلی به حساب میآمد. به گفتهٔ منتقدان ادبی، ساگان گر چه هرگز به عنوان یک نویسندهٔ بزرگ فرانسوی مطرح نشد، اما یکی از پدیدههای نادر ادبیات این کشور در قرن بیستم بهشمار میآید.
رمانها
سلام بر غم ۱۹۵۴ (ترجمه فرزام حبیبی انتشارات هرم-ترجمه بابک مقدم سال ۱۳۳۵). این رمان در لیست ۱۰۰۱ کتاب که باید قبل از مرگ بخوانید و همچنین لیست روزنامه گاردین(۱۰۰۰ رمان که هر شخص باید بخواند) و همچنین لیست ۱۰۰ کتاب فرن لوموند قرار دارد.
نوعی لبخند ۱۹۵۶
نیویورک (متنهای گوناگون) ۱۹۵۶
در یک ماه در یک سال ۱۹۵۷
آیا برامس را دوست دارید ۱۹۵۹
سمی ۱۹۶۴
نگهبان دل ۱۹۶۸
کمی خورشید در آب سرد ۱۹۶۹
آبیهایی برای روح ۱۹۷۲
ابرهای جادویی ۱۹۷۳
نیمرخ گمشده ۱۹۷۴
پاسخها ۱۹۷۵
چشمان ابریشمی (مجموعه داستانهای کوتاه) ۱۹۷۵
بریژیت باردو ۱۹۷۵
موسیقیهای صحنه (مجموعه داستانهای کوتاه) ۱۹۸۱
زن بزک کرده ۱۹۸۱ (بلندترین رمان در ۵۰۰ صفحه)
رگبار ساکن ۱۹۸۳
با بهترین خاطرهام ۱۹۸۴ (خاطرات)
از جنگ خسته ۱۹۸۵
سارا برنارد یا خندهای نشکستنی ۱۹۸۷
خون آب رنگ ۱۹۸۷
بر مرمر: گاهشمار بازیافتهٔ سالهای ۱۹۵۲ تا ۱۹۶۲–۱۹۸۸
قلاده ۱۹۸۹
فراریان دروغین ۱۹۹۲
پاسخهای دندان شکن ۱۹۹۲
خانهٔ راکل وگا ۱۹۹۲
آثار ۱۹۹۳
… و تمامی علاقهٔ من ۱۹۹۳
یک اندوه گذرا ۱۹۹۴
آیینهٔ گم شده ۱۹۹۶
درپشت شانه (سر) ۱۹۹۸
باز هم خداحافظ
ضربه طبل به علامت تسلیم
بیسایگان (رمان) (ترجمه به فارسی، علیرضا دوراندیش، نشر نون، ۱۳۹۴)
«بی سایگان» که یکی از رمانهای پرفروش فرانسه بوده است به زندگی عاطفی چند خانواده هنرمند در پاریس میپردازد و فضایی خاص از روابط این طبقه اجتماعی به دست میدهد.