توضیحات
معرفی کتاب آموزش داستان نویسی
در کتاب آموزش داستان نویسی، تکنیکهایی را میآموزید که اسلوب داستاننویسی استاندارد است و با کسب مهارت داستاننویسی میتوانید با کمی تلاش اولین داستان کوتاه یا بلند خود را بنویسید. این کتاب در سال 1401 توسط انتشارات مانیان به چاپ دوم رسیده است.
دربارهی کتاب آموزش داستان نویسی
کارشناسان آموزشی و تربیت، آموزش را مترادف با ایجاد تغییر رفتار در فراگیری دانستهاند. بنابراین هنگامیکه بحث از آموزش به میان میآید، خواسته یا ناخواسته صحبت از بایدها و نبایدهاست و از طرف دیگر بایدها و نبایدها یعنی ایجاد فرهنگ، قانون، قید، بند، حدود و مرز؛ و صدالبته آموزش داستاننویسی نیز از این سخن مستثنا نیست، اما….. اما چگونه میتوان چیزی را که از جنس هنر است و به همین دلیل ماهیتی نوآور و ساختارشکن دارد در چارچوبی مشخص و محدود قرارداد؟
چگونه میتوان داستان را با تمامی شیوههای نگارش و سبکهایی که متأثر از قرنها تجربه و تلاش و نوآوری است، در بند چندین و چند قانون و قاعدهی خشک به نام «فنون داستاننویسی» اسیر کرد؟ و چگونه میتوان از نویسندهی داستان، انتظار نوآوری داشت، حالآنکه در زندان قواعدِ از پیش تعیینشده، اسیرشده است؟ پاسخ این است که قواعد و قوانینی که بانام فنون داستاننویسی ارائه میشوند، هیچکدام وحی منزل و حکم به لابدیل نیستند. این فنون تنها قواعد کلی و اصول اولیه داستاننویسی و سبک و شیوهای که امروزه رایج است را بیان میکنند و تخطی از آنها لزوماً به معنی خروج از مکتب داستاننویسی نیست. بسیاری از نویسندگان بزرگ و صاحبان سبک نیز قواعدی ازایندست را زیر پا گذاشتهاند و سبک یا مکتب جدیدی بنیان نهادهاند. برای مثال ثبات زاویه دید در طول نگارش داستان، یکی از اصول اولیه و بنیادی داستاننویسی سنتی بود، اما بعضی از نویسندگان با زیر پا گذاشتن این اصل و ایجاد شیوهی جدیدی از نگارش داستان، نهتنها سبک جدید در زاویه دید داستان به وجود آوردند، بلکه جوایز ارزندهای ازجمله جایزهی نوبل ادبی را نیز به خود اختصاص دادند.
ولی باید به این نکته توجه داشت که ساختارشکنی و نوآوری در هر هنری، اگر بادید باز و روش صحیح انجام نشود، به از بین رفتن آن هنر میانجامد. برای شکستن هر قابی باید حدود و زوایای آن را به کمال شناخت». اگر نیما یوشیج قالبشکنی کرد و شعر نو را در مقابل (یا بهتر است بگوییم در کنار) شعر سنتی (کلاسیک) معرفی نمود، به این معنی نیست که او از شعر سنتی بیاطلاع یا بیزار بوده است. مطالعات و تسلط نیما در ادبیات فارسی و بیش از ده قرن شعر سنتی بیشک بنیان و اساس شعر نوی او را تشکیل میدهد و او برای شکستن محدودیتهای شعر سنتی، ناگزیر از شناخت کامل آن بود. همین مطلب را میتوان به هنرهای دیگر مانند نقاشی، داستاننویسی، نمایش و سینما، و… بسط داد. هیچ نوآوری یا سبک جدیدی بدون پشتوانهی تجربههای قدیمی و تسلط بر آنها به وجود نمیآید. کوتاهسخن اینکه هیچکدام از مطالب و فنون نوشتهشده در این کتاب، مطلق نیست و قطعاً مطالب و نظرات ضد آن حتی در آثار بزرگان وجود دارد. حتی بعضی از این مطالب ممکن است جزء اصول یک مکتب نگارشی باشند، در عین اینکه در سبک دیگر، شاید ناپسند و نکوهیده تلقی گردند؛ بااینحال، از شما انتظار میرود که مطالب آموزش دادهشده را بهعنوان کلیات داستاننویسی پذیرفته و تمرینها را بر پایهی آنها انجام دهید. ضمن اینکه چون هیچ اثری نمیتواند مدعی گردد که از هر حیث کامل است، این کتاب نیز چنین ادعایی را نداشته و ندارد؛ بر همین اساس، از خوانندگان محترم خواهشمند است نگارندگان این اثر را از نقطه نظرات ارزشمند خود، بهرهمند فرمایید.
برای آشنایی بیشتر با این کتاب اینجا کلیک نمایید
دیدگاهها
هنوز دیدگاهی ثبت نشده است.