کتاب مجموعه داستان‌ها از زندگی میانسالان (فکر سمی) اثر ام‌البنین نعمتی وردینی در سال 1402 توسط انتشارات مانیان به چاپ رسیده است. این کتاب رمان بلند سری اول مجموعه داستانهایی است که قرار است در آینده به چاپ برسد.
میانسالی یکی از فصل‌های مهم زندگی هر انسانی است. به این دوره از زندگی «فصل پاییز عمر» هم گفته می‌شود. همه ما در طول زندگی مطالب زیادی از بایدها و نبایدهای نوجوانی، جوانی و رویدادهای مربوط به هر دوره، شنیده و خواندهایم. اما پیرامون ورود به چهل سالگی، بلوغی خاموش و سرشار از چالش به نام بحران میانسالی و مهارت‌های گذراندن این دوره، کمتر صحبت شده است.
من در مجموعه داستان «چالش‌های میانسالی»، زندگینامه افراد مختلف را در قالب داستان به رشته تحریر درآوردم.
امید است که استفاده از تجارب این افراد، راهنمای شما عزیزان برای عبوری بی خطر از جاده پاییزی زندگی و چالش‌های آن باشد.
دیگر توضیحات
این رمان 358 صفحه است و حول شخصیتی بنام بهرام و خانواده‌اش می‌گذرد.
رمان چیست؟
رُمان (به فرانسوی: roman) یک نوع داستان بلند است که در قالب نثر نوشته می‌شود. در سده ۱۸ (میلادی) کلمهٔ «رمان» بیشتر برای اشاره به قصّه‌های کوتاه در مورد عشق و توطئه به کار می‌رفت. در ۲۰۰ سال اخیر، رمان تبدیل به یکی از مهم‌ترین اشکال ادبی شده‌است. رمان را ژانر غالب در دوران مدرنیسم دانسته اند.
«رمان مهم‌ترین و معروف‌ترین شکل تبلوریافته‌ی ادبی روزگار ماست.» این جمله‌ی کوتاه از کتاب عناصر داستان جمال میرصادقی، بی‌کم و کاست گویای جایگاه والای رمان است. پدیده‌ای که در کنار ارزش هنری و فرهنگی کم‌نظیرش، لذت‌آفرینی بی‌بدیل است. در این یادداشت از چیستی رمان، سیر رمان در مکتب‌های ادبی عصر جدید، طلیعه‌ی رمان‌نویسی در ایران و ژانرهای رمان گفته‌ایم.
فرق بین رمان و داستان کوتاه چیست؟
بسیاری از نویسندگان و پژوهشگران ادبی از دید خود تعریفی از رمان ارائه داده‌اند، این تعاریف گرچه نقاط مشترکی دارد اما تفاوت‌هایی نیز در آن‌ها دیده می‌شود. سیروس شمیسا در کتاب انواع ادبی خود داستان را اثر روایی منثوری می‌داند که بنایش بر جعل و خیال است، داستانی که اگر بلند باشد رمان نام می‌گیرد و در غیر این صورت داستان کوتاه خوانده می‌شود، البته در این میانه انواع دیگری نیز جای می‌گیرد.
ناصر ایرانی نویسنده و پژوهشگر ادبی در کتاب هنر رمان خود، یک معنای خاص و یک معنای عام برای رمان برشمرده است. از نظر او رمان در معنای عامش ناظر به تمام شکل‌های داستان منثور بلند برساخته‌ی تخیل، با ساختاری زیبایی‌شناختی است. کل نظام‌یافته‌ی منسجمی که اجزای آن با هم و با کل وابستگی متقابل دارند و هدفش بیشتر لذت‌بخشی است و گاهی آموزش. او معنای خاص رمان را در شکلی از داستان منثور بلند می‌داند که از اوایل قرن هجدهم در اروپا پدید آمد و شخصیت‌ها و روایتش گرچه مبتنی بر تخیل است، آن‌چنان واقع‌نماست که گویی در زندگی واقعی با آن آشنا بوده‌ایم. در فرهنگ اصطلاحات ادبی «هاری‌شا»، آثار داستانی با کمتر از ۳۰ تا ۴۰ هزار کلمه، «قصه»، «داستان کوتاه» و «داستان بلند یا ناولت» خوانده شده، اما حداکثری برای طول رمان در نظر گرفته نشده است.
پیشینه رمان نویسی در ایران
برای آشنایی با تاریخ رمان‌نویسی در ایران، آشنایی با روند تکوین نثر جدید فارسی که از دوره‌ی قاجاریه آغاز شد، ضروری است. یکی از بهترین آثار در این زمینه، کتاب پایه‌گذاران نثر جدید فارسی به قلم حسن کامشاد است. دو عامل مهم تاثیرگذار بر شکل‌گیری نثر نوین فارسی، ترجمه‌ی آثار غربی و ژورنالیسم بود و از دیگر سو ترجمه‌ی آثار داستانی و رمان‌های غربی اولین گام از حرکتی بود که به داستان‌نویسی مدرن فارسی انجامید. یکی از اولین و تاثیرگذارترین رمان‌های ترجمه‌شده در آن دوره، سرگذشت حاجی بابای اصفهانی از جیمز موریه بود که به دست میرزا حبیب اصفهانی به فارسی برگردانده شد. ترجمه‌ی آثار الکساندر دوما نیز نقش مهمی در آشنایی ایرانیان با رمان داشت.
انواع رمان‌ها
رمان ها در موضوعات مختلفی ارائه می‌شوند از قبیل:
رمان عاشقانه مانند غرور و تعصب اثر جین آستین، رمان ماجراجویی مانند سپیددندان اثر جک لندن، رمان فانتزی مانند ارباب حلقه ها اثر تالکین، رمان تاریخی مانند رمان آیوانهو اثر والتر اسکات، رمان ژانر وحشت مانند سرگذشت آرتور گوردن پیم اثر ادگار آلن پو، رمان جنایی مانند مجموعه داستانهای هرکول پوآرو اثر آگاتا کریستی، رمان علمی‌تخیلی مانند رمان بنیاد اثر آیزاک آسیموف