کتاب کوچینگ از سیر تا پیاز اثر فتانه حبیبی در سال 1401 توسط انتشارات مانیان مورد تائید و به چاپ رسیده است. این کتاب در خصوص مربیگری زندگی، مربیگری اجرایی و حرفه مربیگری زندگی است. بخشهایی از کتاب را در ادامه می‌خوانیم.

پیشگفتار دکتر محمود معظمی

زمانی که برای نخستین بار در کانادا با مفهوم کوچینگ آشنا شدم و با روند و رشد سریع آن آگاه شدم، تصمیم گرفتم تا آن را بیاموزم و ارزش کوچینگ را به هم‌میهنان و پارسی‌گویان جهان معرفی کنم. اکنون به خاطر می‌آورم هنگامی‌که اولين قرارداد‌ کوچینگ خود را در دهه ۸۰ بستم به دو دلیل خیلی موفق نبودم:

نخست: تجربه کافی و سیستم کارآمدی نداشتم.

دوم: جامعه با نام و مفهوم کوچینگ آشنا نبود.

اکنون هم بسیاری از شاگردان و کوچی‎هایم به‌اشتباه «کوچینگ» را با آموزش اشتباه می‎گیرند.

اساس کوچینگ در «سیستم کوچینگ مؤثر[1]» که ده سال پیش بنیان آن را گذاشتم، بر شدن و به‌کارگیری آموخته‌ها و آگاهی‌هایمان برای ایجاد، جایگزینی و تقویت عادت‌ها و باورهای ناکارآمد با عادت‌ها و باورهای کارآمد است. ازاین‌رو چاپ کتاب‌هایی مانند «کوچینگ از سیر تا پیاز» گامی است ارزشمند برای بالا بردن آگاهی عمومی و به‎ویژه مدیران و برنامه‎ریزان کشور در بخش خصوصی و دولتی تا با فراهم کردن زمینه‌های مناسب کمک کنند تا جامعه، سازمان‌ها و نیروهای زنده و فعال کشور در کنار سیستم‌های تربیتی و آموزشی رایج، تبدیل به ساختار «خودآموز» و «رشدکننده» شوند. در این ساختار تجربه‌های ارزشمند و گران‌قیمتی که در هیچ کتاب و مدرسه و دانشگاهی یافت نمی‌شود را انسان‌ها به کمک آموزش کوچینگ و منتورینگ با کم‌ترین هزینه، سریع، مؤثر و خوشایند می‌توانند به یکدیگر منتقل کنند.

همگانی و معرفی شدن کوچینگ در غرب نیم‌قرن طول کشید و پیش از آن تنها افراد ثروتمند، سیاستمداران، هنرپیشگان، ورزشکاران و تیم‌های حرفه‌ای و افراد مشهور قادر به استفاده از خدمات کوچینگ بودند. لیکن امروزه داشتن کوچ تقریباً در هر زمینه‌ای برای هرکس که بخواهد فراهم‌ شده است و ما می‌توانیم هوشمندانه این تحول را در زمانی کوتاه‌تر و کم‌هزینه و مؤثرتر در ایران عزیزمان پیاده‌سازی کنیم و بدین‌وسیله زمان‌های کارآموزی و کسب تجربه را بسیار کوتاه کنیم.

با آرزوی داشتن جامعه‌ای پویا و با گردش اطلاعات و تجربه سریع‌تر، ارزان‌تر و مؤثرتر.

دکتر محمود معظمی (کوچ) سال 1401

تاریخچۀ کوچینگ

این روزها و در زندگی امروزی، واژگان و اصطلاحات مختلفی شنیده می‌شود که هریک می‌تواند اطلاعات بسیار زیادی را در پس خود به‌همراه داشته باشد. یکی از این واژگان پرمفهوم عبارت «کوچینگ» است.

آیا با واژۀ کوچینگ آشنایی دارید؟ اگر این لغت را در واژه‌نامه‌های فارسی جستجو کنید و یا به‌دنبال معنای لغوی آن بگردید، شاید نتیجۀ چندان ملموسی به‎دست نیاورید. اولین معنایی که با آن روبه‌رو می‌شوید، احتمالاً مربی و مربی‌گری است که بازهم معنای چندان قابل‌درکی برای مخاطب نیست؛ زیرا اولین تجسم از این واژه، مربی‌های ورزشی هستند و شاید دیگر کارایی کوچینگ در شاخه‌های گوناگون چندان به چشم نیاید.

اگر بخواهیم واژه کوچینگ را ریشه‌یابی کنیم، به روستایی در شمال غربی مجارستان با نام کوچیش می‌رسیم. جوانی از این روستا به‌واسطۀ خلاقیت، نوآوری و اختراعات خود مشهور شد، دنیایش را تغییر داد و با شبکه‌سازی از اهالی این روستا توانست ارابه‎ای بسازد که به نسبت بقیه راحت‌تر و بزرگ‌تر بود. این ارابه با نام کوچیش شناخته شد که بعدها در زبان انگلیسی به کوچ تغییر شکل داد.

در قرن شانزدهم استفاده از ارابۀ کوچیش، در بقیۀ کشورهای اروپایی جا افتاده بود و در هر کشور تلفظی نزدیک به همان کلمۀ اصلی را داشت. می‌توان گفت واژه کوچ که امروزه به‌کار می‌رود، استفاده‌ای از نام همان ارابه مشهور باشد.

در اواسط قرن هجدهم، واژه کوچ برای معلمان نیز استفاده می‌شد و در اواخر همین قرن به‌مرور، کوچ‌ها و مربیان ورزشی حضور و تأثیرگذاری بیشتری در جامعه پیدا کردند. نگاه دقیق‌تری به تاریخچۀ این حرفه نشان می‌دهد که در سال 1830 در دانشگاه آکسفورد، کوچ ارتباط بین معلم و دانشجو تلقی می‌شد؛ به‎این‎ترتیب معلم تا زمان امتحان، دانشجو را همراهی می‌کرد.

کلمه کوچینگ به فرآیندی گفته می‌شود که فرد را از مکان فعلی خود به نقطه‌ای که می‌خواهد برسد، هدایت می‌کند.

پس‌ازآن در سال 1861 این حرفه در ورزش به‌کار گرفته شد. در قرن 19 به‌تدریج این حرفه رشد پیدا کرد و به حیطه‌های مختلف راه یافت. در سال 1974 یک مربی تنیس به نام تیموتی گالوی، سبک جدیدی در بازی تنیس خلق کرد و کتابی نیز در همین زمینه نوشت؛ این کتاب در آن سال به تیتراژ میلیونی رسید.

و … ادامه در کتاب مطالعه شود